Medio november was het weer de tijd dat jonge grijze zeehonden in Engeland worden geboren, klik op de foto voor een diavoorstelling.
Met de auto zijn we vanaf Londen zo’n 300 kilometer naar het noordoosten gereden.
De volgende ochtend vroeg naar het strand en na een half uurtje lopen troffen we een groot aantal grijze zeehonden aan. Vrouwtjes die lagen te wachten om te gaan bevallen, de eerste jongen die gedurende drie weken nog niet mogen zwemmen en mannetjes die nu al met elkaar in gevecht waren om de vrouwtjes drieënhalve week na de bevalling opnieuw te mogen bevruchten.
Diverse jonge zeehonden zaten nog onder het bloed van de bevalling of hadden nog een stuk navelstreng aan hun lichaam.
De oudere dieren zonder jongen vluchtten de zee in zodra we in de buurt kwamen, moeders met een jong daarentegen begonnen luid te sissen en wilden ons te lijf gaan, waardoor we regelmatig op de vlucht moesten slaan.
De jongen zelf waren in het geheel niet bang en probeerden regelmatig dichtbij ons te komen.
Omdat we wisten dat de moeder ze niet meer zou voeden als ze onze geur zouden dragen, zijn we ook voor hen af en toe op de vlucht geslagen.
Stom toevallig vond er voor mijn lens een geboorte plaats, een unieke en prachtige ervaring die ik graag middels mijn foto’s met jullie deel.